Έφυγε από τη ζωή ο κορυφαίος γλύπτης Ευάγγελος Μουστάκας σε ηλικία 95 χρονών, o οποίος φιλοτέχνησε, μεταξύ άλλων σπουδαίων έργων  το άγαλμα  του Βατικιώτη Θαλασσινού . Ο Ευάγγελος Μουστάκας αφήνει πίσω του μια σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά που συνέδεσε την ιστορική μνήμη με τη μνημειακή τέχνη».

Το ορειχάλκινο άγαλμα βρίσκεται στο κέντρο της Νεάπολης, στο ύψος της κεντρικής προβλήτας και είναι το σύμβολο της πόλης μας. Το έχει φιλοτεχνήσει ο γλύπτης Βαγγέλης Μουστάκας, κατά την διετία 1993-1994, τα αποκαλυπτήρια έγιναν το 1997 , είναι αφιερωμένο στη μνήμη και την αιώνια δόξα του Βατικιώτη Θαλασσινού. Το άγαλμα αναπαριστά ναυτικό έτοιμο να ρίξει το αρμίδι (λεπτό σχοινί), για να δέσει το πλεούμενό του.

Το   Δημοτικό  Λιμενικό  Ταμείο   αποφάσισε ομόφωνα μετά από πρόταση- εισήγηση του Προέδρου του  , να αναγραφεί το Όνομα του αποβιώσαντος στο χώρο του μνημείου < Του  Βατικώτη Θαλασσινού> .

Αποχαιρετώντας τον εξαίρετο αυτό καλλιτέχνη , ευχόμαστε καλό κουράγιο στην οικογένειά του και καλό Παράδεισο.

Πρόεδρος Δημοτικού  Λιμενικού Ταμείου Μονεμβασίας 

 Παναγιώτης Μέντης

 

Σύντομο Ιστορικό

Είχε γεννηθεί στον Πειραιά και από μικρή ηλικία έδειξε την καλλιτεχνική και δημιουργική φύση του. Η πρώτη επαγγελματική  ενασχόληση ήταν στην εταιρία «Κεραμικός» δημιουργώντας πορσελάνες.

Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Ελλάδας (1950-1953) γλυπτική, με καθηγητή τον Μιχάλη Τόμπρο και συνέχισε τις σπουδές του στην Accademia di Belle Arti στη Φλωρεντία (1960-1963) με υποτροφία. Συνέχισε με σπουδές στη χαρακτική και τη χαλκοχύτευση.

Όπως επισημαίνει σε ανακοίνωση το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, τα γεγονότα της ζωής του που τον σημάδεψαν βρήκαν διέξοδο στο έργο του. Ο θάνατος του αδελφού του από την πτώση του μαχητικού αεροπλάνου, η φρίκη της Κατοχής (ο κρεμασμένος φίλος του με άλλους 9 σε μπαλκόνια στην Τρίπολη από τους Γερμανούς) και το επάγγελμα του πατέρα του (μηχανικός στον σιδηρόδρομο ΣΠΑΠ), θα αποδοθούν στα έργα του όπως ο «Ίκαρος», «το Βαγόνι Σαρκοφάγος» κ.α.

Εξέθεσε τα έργα του σε πολλές εκθέσεις (ομαδικές και ατομικές) όπως στην Biennale Alexandria 1968 όπου απέσπασε το χρυσό μετάλλιο, στη Μόσχα, στην Ιταλία, στην Γιουγκοσλαβία, στη Βραζιλία, στις ΗΠΑ, στο Λονδίνο, στο Παρίσι και βραβεύτηκε με το Α΄ βραβείο στο διαγωνισμό για το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Μοσχάτο, Α΄βραβείο για «Νέους Γλύπτες» από την Ελληνοαμερικανική Ένωση και πολλά άλλα.

Άλλα του έργα τοποθετημένα στον Ελλαδικό χώρο, χαρακτηριστικά δείγματα του μνημειακού και πολυτάλαντου δημιουργού είναι τα έργα του στο Καρπενήσι, στην Παλλήνη, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, στην Τρίπολη (Μνημείο των Κρεμασμένων), στην Τανάγρα (Μνημείο πεσόντων Αεροπόρων), στο Ηράκλειο Κρήτης, στην Κεφαλλονιά , στα Βάτικα –Νεάπολη Λακωνίας  (ο Βατικιώτης Θαλασσινός). Έργα του βρίσκονται σε Μουσεία, σε ιδιωτικές και Δημόσιες συλλογές στην Αμερική, στην Κύπρο, στην Αφρική, στο Ισραήλ, στην Ιαπωνία, στην Ευρώπη.

Ασχολήθηκε και με την εικονογράφηση βιβλίων, τη δημιουργία μεταλλίων, εργάστηκε ως συντηρητής έργων και δίδαξε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση για σύντομο χρονικό διάστημα. Έδωσε διαλέξεις σε Πανεπιστήμια της Αμερικής και ταξίδεψε σε πολλές χώρες για γλυπτικά συνέδρια και συμπόσια δημιουργώντας και αποκομίζοντας γνώσεις.

Ο κεντρικός άξονας του έργου του Βαγγέλη Μουστάκα είναι η ανθρώπινη μορφή, ενώ αφετηρία των δημιουργιών του αποτελούν άλλοτε προσωπικά του βιώματα και άλλοτε κοινωνικά και ιστορικά γεγονότα. Τα έργα του – συνθέσεις ελεύθερης έμπνευσης αλλά και δημόσια μνημεία – χαρακτηρίζονται από πολυμορφία και συνδυάζουν στοιχεία της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής και των σύγχρονων τάσεων, ενώ ταυτόχρονα αξιοποιούν το κενό ως μέρος της γλυπτικής σύνθεσης.

Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας από το 1955 και μέλος σε πολλές επιτροπές κρίσης για διαγωνισμούς μνημείων.

 

(Μερικά Αποσπάσματα από Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο)